14 dec ‘Als ik 18 ben, dan…ja’
Quinten is 16. Hij heeft hard gewerkt om een scooter te kunnen kopen. Na twee dagen stond hij al met pech aan de kant van de weg. En school is ‘echt heel erg streng’ geworden. ‘Ze zijn van nul naar heel veel regels gegaan.’ Toch is hij ‘niet ongelukkig’. Quinten heeft het goed met z’n vrienden. Het liefst is hij overal bij. ‘Ik heb duidelijk FOMO.’
Tieners. We praten meer over dan met ze. Ik ben moeder van 3 tienerdochters en journalist. Ik zie een boel plezier bij mijn kinderen, maar ook onzekerheden, veel telefoon, volle hoofden, vraagtekens, wilde plannen, enthousiasme, humor… Tieners zijn zo leuk. Daarom ben ik met ze gaan praten. Ik vroeg naar hun leven, de rol van school, hoe ze corona hebben beleefd, de band met hun ouders, hun onzekerheden… De komende weken post ik regelmatig een verhaal.
#5
Quinten Smits
3 april 2006
De Werkplaats, Bilthoven
Colportage
Sportschool
‘Ik vond het wel chill, school tijdens corona. Maar als ik terugkijk, was het niet goed. Ik heb het gevoel dat ik van de tweede naar de vierde klas ben gegaan. Ik heb in de derde helemaal niks geleerd, eigenlijk. Die online lessen: ik deed gewoon helemaal niks. Ik heb hier en daar geluisterd, zonder camera. Er was maar één docent die de camera verplicht stelde. Als ik heel snel ‘pling’ hoorde achter elkaar, wist ik dat de les was afgelopen en iedereen uitlogde. Dan logde ik ook uit en ging wat anders doen. Maar als ik wel oplette, kwam het ook niet echt binnen. Video is niet mijn manier van leren. Als ik moet leren voor een toets, kijk ik nooit naar You Tube-filmpjes waarin dingen worden uitgelegd. Veel van mijn vrienden doen dat wel.
“Ik deed gewoon helemaal niks”
Ik zit nu in mijn examenjaar en docenten zijn echt heel erg streng geworden. Veel strenger dan de afgelopen jaren. Ze zijn van bijna nul naar heel veel regels gegaan. Even niks doen kan niet. In de aula staan van die zachte stoelen. Als ik daar vijf minuten op zit, komt er al een docent vertellen dat ik aan een tafel moet zitten werken. Iedereen zat altijd de hele dag op z’n telefoon, spelletjes doen en filmpjes kijken. Als docenten nu alleen al een telefoon zíen, wordt ‘ie afgepakt en ben je ‘m tot vier uur ‘s-middags kwijt. Ik ga dan de discussie aan maar docenten zeggen reageren altijd met “Ja, sorry, ik moet dit doen. Dit is mij gevraagd.” Ik had vorig jaar 140 “telaatjes” en daar is helemaal niks mee gedaan. Nu heb ik twaalf telaatjes en heb ik al een gesprek met leerplicht. Daar sta ik op zich wel achter, maar ik vind dat een minuut te laat moet kunnen. Als je een minuut te vroeg weg gaat, wordt daar toch ook niet naar gekeken?
Door al die regels heb ik het gevoel dat we worden behandeld alsof we pas net op school zitten. Maar als ik niet leer, dan ga ik het niet halen. Dat is dan toch volledig mijn eigen verantwoordelijkheid? Ik vind school voor een heel groot deel onnodig. Ik word verplicht dingen te doen waarvan ik zeker weet dat ik er helemaal niks mee ga doen. Geschiedenis, CKV… Ik moest een schilderij in elkaar knutselen. Wat moet ik daarmee? Ik heb een tijdje enorm dwars gelegen op school. Nou ja, dat vonden de docenten. Na een grap die een beetje verkeerd viel, ben ik zelfs geschorst. Nu heb ik minder gedoe. Het boeit me allemaal minder, dus ik doe maar gewoon een beetje wat ik moet doen. Sinds een paar maanden werk ik als colporteur: goede doelen verkopen aan de deur. In een maand tijd heb ik 2200 euro verdiend. Ik kocht direct een scooter. Na twee dagen stond ‘ie al stil. Er moest een hele nieuwe ontsteking in. Dat was een klus die ik niet zelf kon fixen. Kostte me 240 euro en dat had ik niet. Nu heb ik geld geleend van m’n ouders. Zij vinden dat ik een potje geld apart moet houden voor dit soort dingen, maar ik had al m’n geld opgemaakt. Dat was niet zo slim. Maar ja, ik had niet verwacht dat ik zo snel pech zou hebben. Ik hou helemaal niet van geld lenen. Tikkies betaal ik ook altijd direct. Ik wil niet dénken dat ik geld heb, terwijl ik het niet heb.
“Ik heb duidelijke FOMO: Fear Of Missing Out”
Geld is voor mij bijna het belangrijkste dat ik heb. Vrienden en familie staan op 1, geld op 2. Ik ga nog best veel om met mijn vrienden van de basisschool. Dat komt ook door corona, de tijd dat we veel thuis waren. We wonen allemaal dicht bij elkaar. Na school gaan we vaak nog even chillen bij de Plus. Beetje kletsen, vertellen wat je hebt meegemaakt. De basisdingen weet je al, dus het gaat vaak over de grootste onzin die er bestaat. Ik zorg dat ik er altijd ben als mijn vrienden afspreken. Ik kan er niet tegen om filmpjes te krijgen van gezellige momenten waar ik niet bij was. Ik heb duidelijk FOMO: Fear Of Missing Out. Als ik ergens niet bij was, ben ik jaloers op iedereen die er wel bij was. Het is gewoon lachen met elkaar, heel erg gezellig. Ik ben liever live met hen dan dat ik op social media zit. Dat vind ik totaal niet belangrijk. Ik hoef niet veel volgers. We hebben ook wel veel gedoe gehad in de vriendengroep. Ruzies, kampen kiezen. Ging ik de discussie weer aan, kozen zij weer voor een ander. Maar dat is nu voorbij. We rijden samen scooter, gaan uit, chillen bij vrienden. Biertje erbij, ja. Met mijn ouders heb ik een prima relatie. Ik zou ze best wel meer willen vertellen over alles waar ik mee bezig ben, maar ik heb geen zin in hun reacties. Ik wil graag dat ze accepteren wat ik allemaal doe omdat dat me meer vrijheid zou geven. Nu moet ik moeite doen om dingen te verbloemen… Als ik 18 ben, dan… ja. Daar heb ik echt heel veel zin in. Ik ben momenteel niet gelukkig en niet ongelukkig. Ik voel me het best als ik alles op een rijtje heb. Zakken voor m’n examen zou ik echt kut vinden. Of al m’n vrienden moeten zakken… En verder maak ik me zorgen over…eh… ik wil aardig overkomen. Ik vind een eerste indruk heel belangrijk. Niet dat iemand achteraf zegt “Ik weet niet WTF hij deed”. Verder maak ik me nergens zorgen over. De wereld om me heen boeit me totaal niet. Laat iedereen lekker z’n gangetje gaan. Als ik mijn examen maar haal en m’n geld op orde heb.’